Hoe een gillend meisje letterlijk alles in de war stuurde en het voorval leidde tot een boeiende discussie achteraf in de koffiekamer met als centrale vraag of ouders hun tiener tot vaccinatie kunnen verplichten.

“In het begin kwamen de oudjes geboren in ’26, enzovoorts. Ik hield mijn hart vast voor mogelijke beroertes, voorkamerfibrillatie de novo, hypoglycemie… Maar dat bleken achteraf de “makkelijkste klanten”. Ze waren o zo dankbaar en huppelden bijna gezwind weg en we werden uiterst vriendelijk door hen bejegend.”

“Maar nu zijn de tieners aan de beurt, met hun begeleidende ouders. Dat geeft veel meer problemen. Een 14 jarig meisje kwam vandaag gillend en tegenspartelend toe. Ze werd kordaat op een rolstoel gezet wegens een vermoeden van een angstpsychotisch reactie en door een hoofdcoördinator werd ze na anamnese via een omweg  naar mijn kabinet gebracht zodat niet iedereen met haar gedrag geconfronteerd werd: verstandig!

Alhoewel. Daar bevonden zich al drie jongeren op een ligzetel in presyncope Niet ideaal voor die piepjongelui om in hun vagale toestand een spartelend (hard!) gillend meisje te zien binnenkomen.

We hebben haar achter een hoekje gezet. De moeder stond er radeloos bij. Er onstond een ware kettingreactie bij alle andere pubers en adolescenten die het hoorden. Ineens voelde iedereen zich onwel en schroefde zijn toestand op!

Resultaat: een file 15 bleke tieners stond in de rij, wachtend voor mijn kabinet. Ze waren naar een arts doorverwezen om daar geprikt te worden op een ligzetel en niet zoals gebruikelijk gevaccieerd te worden door een verpleegkundige…

De moeder van het gillende meisje (ADHD) wist dat maar één ding hieip: kordaat zijn. Ik vroeg haar of ik dat mocht. Als cardioloog moest ik vaak kordaat zijn om levens te redden… maar ook om vier zonen op te voeden. Ze stemde toe. En het werkte. Het meisje dat op de grond lag, bood me haar arm aan, al bleef ze verder gillen. Paniek behoort tot ons instinctief vegetatief, laag ontwikkeld zenuwstelsel en is iets bijna dierlijks en totaal onredelijks.

Dergelijke patiënten zouden ze niet hier in het centrum maar bij de huisarts moeten vaccineren, of hen helemaal op het einde van een dagshift moeten laten langskomen. Het meisje had letterlijk alles in de war gestuurd.

De mensen van de anamnese overreageerden ook en vroegen iedere jongere die voor vaccinatie kwam of ze te lage bloeddruk hadden. Met een volmondig “ja” als gevolg.

Nu weet een arts dat elke adolescent en zeker een tiener lage tensie heeft. Daarop ging de “vlinder”verpleegkundige langs met het verzoek om dit niet meer proactief te vragen.

De moeder van het gillende meisje bedankte me naderhand.

Er speelde zich achteraf ook nog een boeiende discussie af in de koffiekamer met als centrale vraag of ouders hun tiener tot vaccinatie kunnen verplichten.

Ik vind van wél: een tiener heeft niet het beslissings-en inschattingsvermogen van een volwassene! Zie ook de heisa die ontstond rond de poliovaccinatie in Staphorst (Nederland) destijds: kinderen verweten hun ouders later dat ze hen NIET hadden laten vaccineren. Ze zijn nu gehandicapt en hangen levenslang aan een zuurstofapparaat.

Nu de wetenschap weet dat Covid-19 ook bij jongeren10 IQ-punten kan doen inleveren, is dit zéker gerechtvaardigd want de ziekte kan hun hele levensloop hypothekeren.

Lieve Van Ermen, cardioloog