Steeds meer tandartsen, dokters en psychologen hebben last van patiënten die niet komen opdagen op een afspraak. Psychiater Lieve Dams uit Heusden-Zolder trekt daarom aan de alarmbel., meldt VRTNWS. Volgens dr. Dams is het fenomeen niet meteen te wijten aan de pandemie.

Psychiater Lieve Dams uit Heusden-Zolder stipt het op zich al bestaande fenomeen aan als een 'groeiend probleem'. Dat ligt niet aan de corona-epidemie: "Ik merk dat mensen die in quarantaine zitten of wachten op een testresultaat meestal wel de moeite doen om op voorhand te verwittigen. En dan kunnen we daar rekening mee houden en andere patiënten laten komen."
 
De trend viel haar op omdat hij echt wel begon te storen in de werkorganisatie want de afgelopen weken kwam op sommige dagen vaak niet eens de helft van de patiënten opdagen. Zeker voor een psychiater, die toch wel wat tijd uittrekt per patiënt per afspraak, doet dat de zaken in het honderd lopen. De afwezigheden zijn des te storender omdat andere patiënten vaak noodgedwongen moeten wachten om geholpen te worden: "Ik heb mensen die hier al 7 maanden op de wachtlijst staan en hulp echt nodig hebben. Maar blijkbaar vinden veel patiënten het ineens niet meer nodig om langs te komen, of hebben ze andere prioriteiten. Dat is tegenwoordig de tijdsgeest", luidt het. 

Wie niet komt opdagen op een afspraak bij Lieve Dams, zonder op voorhand te verwittigen, moet toch een vergoeding betalen (no show fee). Dat is eerder al juridisch toegestaan bij een precedent met een tandartsafspraak die herhaaldelijk niet nagekomen werd. Dokter Dams voegt er nog aan toe dat dergelijke patiënten in dringende gevallen ook geen voorrang meer krijgen om op afspraak te komen.

De mogelijke juridische grondslag voor deze handelswijze is terug te voeren tot het niet nakomen van een resultaatsverbintenis, al zou je hier ook kunnen zeggen dat het om een inspanningsverbintenis gaat, tenzij de patiënt een redelijk excuus heeft. Het bedrag van de schade kan dan gelijkvallen met het verlies aan honorarium. 

Dergelijke patiënten echt op een zwarte lijst zetten, is een stuk moeilijker maar niet uitgesloten. Wel moet de arts erover waken dat hij de zorgcontinuïteit (een lopende behandeling) niet zomaar onderbreekt.