De ziekenhuisnetwerking is zeker nog niet volledig in haar plooi gevallen. Evolueren we naar een periode van stilstand? Dr. Philippe Devos, voorzitter van de Medische Raad van de Groep CHC Luik, erkent dat de situatie bijzonder is: "Zolang de wetgever de regels voor alle lokale en supraregionale opdrachten niet definitief heeft vastgelegd, denk ik dat het moeilijk wordt om op een serene manier vooruitgang te boeken."

"De verschillende actoren kunnen niet samenwerken als ze niet alle spelregels kennen. Die situatie vertraagt alle stappen. De minister had aangekondigd dat eind 2023 alle regels bekend zouden zijn, maar ik vrees ervoor. Hij moet met name de activiteitsregels voor kraamafdelingen, spoedafdelingen en neonatologie doorgeven. Dat zijn de drie pijlers waarop alle artsen en alle ziekenhuizen zitten te wachten", aldus Dr. Philippe Devos.

Beslissen

De economische situatie vraagt echter om snelle veranderingen: "Tot op heden is geen enkel netwerk volledig functioneel. Neem bijvoorbeeld netwerken met twee hartchirurgische sites, die essentieel, zelfs vitaal zijn voor de ziekenhuisfinanciering. Maar de spelers kijken elkaar met een uitgestreken gezicht aan zonder met de ogen te knipperen. Zolang een derde partij, de minister, geen beslissing neemt... komen we alleen verder met elementen die niet direct met geneeskunde te maken hebben, zoals de fusie van apotheken, een betere samenwerking tussen laboratoria, een fusie van IT-diensten... Elementen die schaalvergroting mogelijk maken, maar die de core business van 'de ziekenhuisgezondheid' niet aantasten."

Als de netwerken met vertrouwen kunnen functioneren, zouden de ondersteunende diensten al worden samengevoegd. Met een efficiëntieverbetering die het geld opnieuw zou heroriënteren naar de patiëntenomgeving. Daar dus waar het moet worden besteed."

Discussiestilstand bij de artsen

Dr. Devos hamert op dat aspect: "Om schaalvoordelen te realiseren, moet iedereen iets ruimer denken dan zijn ziekenhuis. Dat is een noodzakelijke evolutie netwerken zullen deze transmuraliteit van ziekenhuizen waarschijnlijk versnellen." Een voorbeeld ter illustratie: "Wij zijn ermee begonnen binnen ons netwerk met Eupen en Sankt-Vith, die lid zijn van ons natuurlijk netwerk. We waren ermee begonnen met het Ellipse-netwerk, maar de medische raden van het Elipse-netwerk besloten eenzijdig de vergaderingen te onderbreken omdat ze eerst onderling verder wilden, alvorens met ons te overleggen."

Verkiezingen op komst

Volgens dokter Devos kan deze nieuwe stop slechts tijdelijk zijn: "Of we het nu leuk vinden of niet, ooit zullen we moeten samenwerken. Te velde hebben ziekenhuizen en artsen te maken met andere actoren: "Vandaag zijn de druk, de inzet en de politieke gevolgen voor burgemeesters en provinciaal gedeputeerden zo enorm dat de wil om de zaken te versnellen niet overdreven groot is... De politieke inzet van dit soort communicatie is hoog met electorale belangen die steeds dichterbij komen. Medisch deskundigen en artsen zijn door de molen gegaan. De bal ligt nu bij de politiek."

Namen veranderen

Die politici vrezen net als sommige artsen in bepaalde regio's ook voor de identiteit van de ziekenhuizen.

Voor dokter Devos is het noodzakelijk om naar de langere termijn te kijken: "Ik woon in een ziekenhuis dat vroeger de Cliniques Saint-Joseph, de l'Espérance was... de patiënten kenden de Clinique de l'Espérance voor pediatrie of Rocourt voor materniteit. Toen we verhuisden, veranderde de naam. Na een paar maanden accepteerde de bevolking dat. De namen van ziekenhuizen kunnen veranderen zonder de patiënten op lange termijn te storen. De jonge arts die op het punt staat te beginnen, zal ook in de toekomst niet letten op naamsveranderingen."