In vergelijking met de voorgaande jaren trappelt de financiering van artsensyndicaten ter plaatse. Ondertussen blijft het aantal vergaderingen stijgen, stijgen de kosten van levensonderhoud en ligt de indexering van het medisch praktijkpersoneel hoger dan die van de financiering. Met andere woorden, de financiering voor artsensyndicaten neemt eigenlijk af. Reacties van Dr. Herry (Bvas) en Dr. De Munck (Kartel-GBO)

Tijdens de jongste vergadering van het Verzekeringscomité stond de bespreking van een nota over het "budget voor steun aan beroepsorganisaties van artsen in het raam van overleg" op de agenda. Volgens deze nota wordt het bedrag vastgelegd op 1.556.000 euro voor 2024, na indexering van 6,05%. Dat komt overeen met een basisbedrag van 142.071,09 euro per representatieve beroepsorganisatie. Het resterende bedrag van 1.129.786,73 euro moet worden verdeeld op basis van het aantal uitgebrachte stemmen bij de medische verkiezingen van 2023, ofwel 20.738 stemmen. Dat komt neer op 54,48 euro per stem, wat resulteert in een extra bedrag van 278.442,47 euro voor Kartel, 204.568,87 euro voor AADM en 646.775,40 euro voor Bvas. (Het bedrag voor AADM werd eerder tegengesproken door dr. Geijsels van AADM, zij had het over 'om en bij 346.000 euro', red.)

"Zes procent is ver onder de loonindexering die we de afgelopen jaren hebben gezien," protesteert Dr. Luc Herry. "De voorbije jaren moest er geld gevonden worden om andere zorgberoepen te financieren, en aangezien dat moest gebeuren binnen een gesloten budget, ging dat ten koste van de artsen. Luc Herry wijst er ook op dat het aantal vergaderingen voortdurend toeneemt, maar dat er bijna geen presentiegelden of reiskostenvergoedingen zijn. Slechts enkele vergaderingen krijgen een magere vaste vergoeding. Gelukkig worden steeds meer van deze bijeenkomsten per teleconferentie gehouden.

Geïrriteerd

"Deelnemers van het Riziv, de FOD en de ziekenfondsen worden betaald voor hun aanwezigheid, omdat deze vergaderingen onder hun werktijd plaatsvinden. Als artsen kunnen we in die tijd niet alleen ons werk niet doen, maar moeten we ook de loonindexeringen voor het personeel dat we in dienst hebben, bijhouden. Het komt erop neer dat we geld verliezen. En Dr. Herry betreurt het dat onder deze omstandigheden de kans klein is dat jonge mensen betrokken willen raken bij professionele verdediging. "Als we willen dat artsen worden vertegenwoordigd op een manier die die naam waardig is, en dat ze met een constructieve houding deelnemen aan debatten, dan moeten we het anders aanpakken," concludeert hij.   

De GBO is niet gelukkiger. Dr. Paul De Munck zegt zelfs zeer geïrriteerd te zijn en herinnert zich dat hij al meermaals krachtig geprotesteerd heeft tegen deze situatie, met de steun van de andere syndicaten. Wat de vorm betreft: "Ons was beloofd 75% van de bedragen vóór 31 maart uit te betalen en daar hebben we niets van gezien". Maar inhoudelijk is het nog een graad erger, want sinds de komst van AADM is hetzelfde totaalbedrag verdeeld over drie organisaties in plaats van twee. "Dat syndicaat, dat theoretisch in het hele land aanwezig is, hoeft zich niet bezig te houden met wat er in Wallonië en Brussel gebeurt. En in tegenstelling tot de twee andere vakorganisaties gaat het niet om specialisten en huisartsen tegelijk. Dat scheelt aanzienlijk in de werklast."

En wat de werklast betreft, is Paul De Munck het eens met zijn Bvas-collega over de wildgroei aan vergaderingen, zonder aanpassing van de middelen. Het wordt steeds moeilijker om artsen te vinden die zich willen inzetten voor professionele verdediging. "Als ze overleg willen ontmoedigen, zouden ze het niet op een andere manier aanpakken", betreurt hij. Hij vestigt de aandacht op het risico om het conventiesysteem te saboteren door dit overleg te ondermijnen. De verkiezingen naderen "maar we wachten nog steeds op de minister die de moed zal hebben om voldoende middelen vrij te maken om aan de behoeften te voldoen", voegt hij er met een vleugje scepsis aan toe.

> Medicomut werkt ondersteuningspremies huisartsen uit