In een interview met Het Belang van Limburg gaat Frank Vandenbroucke dieper in op de hertekening van het medisch landschap, en dan vooral de wachtposten/samenwerkingsverbanden en de werking van de 1733. Die werking verloopt allesbehalve rimpelloos, vooral beneden de taalgrens.

De deadline is bekend: vanaf 1 januari 2025 moeten wachtposten minstens per drie samenwerken voor een regio van minstens 300.000 inwoners. Voor dunbevolkte gebieden is een uitzondering mogelijk: twee wachtposten kunnen dan samenwerken met een hinterland van 225.000 patiënten. Deze functionele samenwerkingsverbanden (FSV’s) zien velen als een besparingsoperatie, maar dat ontkent Vandenbroucke met klem: ““De functionele samenwerkingsverbanden zijn goedgekeurd door de vorige regering, de Zweedse coalitie. Met Open Vld en CD&V, maar zonder Vooruit. In de vorige regering dacht men wel zuiniger over gezondheidszorg dan in de huidige, die erin investeert.”

Hij wijst erop dat het oorspronkelijke bedrag van 23 miljoen voor deze FSV’s intussen meer dan verdubbeld is (48 miljoen) en op het einde van de rit wellicht zal oplopen tot 68 of 69 miljoen. Huisartsen hebben de vrijheid om meer of minder wachtposten open te houden ’s nachts, maar ze moeten het wel met hetzelfde budget rooien en dus kiezen: “Zet je meer in op het openhouden van veel wachtposten tijdens de nacht, en verwacht je dat patiënten daar zelf naar toe komen? Of zet je meer in op wagens met chauffeur om de patiënten thuis te bezoeken?”, luidt het dilemma waarvoor de minister hen plaatst in Het Belang van Limburg.

Dat er ook nog kringen zijn die in dat model niet willen stappen (bijvoorbeeld Tongeren) klasseert de minister onder het lemma ‘conservatisme’: “Een achterhoedegevecht waarin mensen het been stijfhouden en vinden dat er niets moet veranderen, daar is geen plaats voor.”

1733

Vandenbroucke beseft dat dit model ook onlosmakelijk verbonden is met een goed functionerend triagenummer 1733, maar dat is er nog steeds niet voor heel Vlaanderen, laat staan Wallonië. De aanwerving van triagisten blijkt problematisch en daarom verdubbelde hij er, samen met Annelies Verlinden (Binnenlandse Zaken) het bedrag voor.

De vicepremier laat verder uitschijnen dat hij nog wel wat tijd heeft om verder te werken aan zijn hervorming en zeker bereid is om die af te maken na de verkiezingen als hij daartoe de kans krijgt: “Het zou kunnen dat we na de verkiezingen in een lange periode van lopende zaken terechtkomen, dus u bent van mij nog niet verlost.”

Afgelopen vrijdag bleek alvast dat beneden de taalgrens de weerstand tegen de hervorming absoluut niet wegebt. Dat blijkt uit een brief van het collège de Médecine Générale, die afgelopen vrijdag in Le Soir verscheen. In naam van alle organisaties die de Franstalige huisartsgeneeskunde vertegenwoordigen, werd die open brief gericht  Annelies Verlinden en  Frank Vandenbroucke. Bedoeling: het overleg versnellen, snelle veranderingen doorvoeren en kwaliteitsvolle zorg garanderen voor de hele bevolking. De belangrijkste eisen zijn:

• Herinstalleer dringend fase 2 van het triagesysteem 1733, waarbij triageoproepen beperkt worden tot vier specifieke situaties in de diepe nacht: patiënten in palliatieve zorg, MR/S, overlijdensaktes en bedlegerige patiënten met zorgwekkende pathologie.
• De huidige Belgisch Medisch Handleiding snel herzien om rekening te houden met de specifieke kenmerken van de diepe nacht zoals  beschreven.
• Herzie grondig de honoraria voor permanente zorgtoegang en zorg ervoor dat het werk van artsen wordt erkend.