Teleconsultaties hebben zeker hun plaats sinds de coronacrisis en er bestaan flink wat voordelen die in het verleden ook al aan het licht kwamen, maar de beknotte vergoeding die huisartsen ervoor krijgen nu de coronacrisis, blijkt voor velen te mager en werkt ontmoedigend. Op de koop toe bestaat de kans op meer administratie.

Tijdens de twee lockdowns werd de niet-spoedeisende zorg opgeschort, wat leidde tot de invoering van terugbetaalbare consultaties op afstand of teleconsulten. Ondanks deze maatregelen bleef het percentage Belgen dat een contact met de huisarts in 2020 vergoed kreeg, stabiel op 82%. Het gemiddelde aantal contacten per patiënt steeg echter van 5,5 naar 5,8, vooral dankzij de teleconsulten, die bijna een zesde van alle contacten vertegenwoordigden. De teleconsultaties sloegen dus aan, maar dat alles maakte slechts deel uit van een proefproject.

De Standaard maakt een balans op een jaar na de definitieve invoering van het teleconsult. Inmiddels registreerde het Riziv niet minder dan 5,7 miljoen digitale consultaties van augustus 2022 tot eind juni 2023.

Ze blijken dus tegemoet te komen aan een behoefte, zowel van de arts als van de patiënt. Dat op zich is niet nieuw. Om de voordelen nog eens op te sommen: ze maken flexibeler werk mogelijk, sparen verplaatsingskosten en -tijd uit – zeker bij lichte klachten- en door die rationalisatie wordt ruimte geschapen voor meer fysiek contact en aandoeningen die ernstiger zijn. Als ze nuttig worden aangewend, betekenen ze ook een budgetbesparing. Mochten alle teleconsulten door klassieke consultaties vervangen worden, dan zou het Riziv 161 miljoen moeten ophoesten daar waar het nu maar 53 miljoen betaalde voor alle teleconsults.

Mogelijke nadelen zijn er ook: het gevaar dat zo parallelle circuits ontstaan, iets over het hoofd zien omdat een dergelijk consult geen liveconsult vervangt, en er ontstaat geen diepe vertrouwensrelatie arts-patiënt.

Ontmoedigend

Een rondvraag van De Standaard bij praktijkvoerende huisartsen leert wel dat de beknotting van de oorspronkelijke vergoeding voor teleconsult (doorgaans van 20 euro naar 10,38 euro voor een telefoongesprek) sterk ontmoedigend werkt. Zeker nu een klein remgeld vanwege de patiënt de administratieve last vergroot. Of, zoals een praktijk uit de Gentse zuidrand anoniem getuigt en die het teleconsult niet (meer) promoot: “Het wordt niet correct verloond. Het remgeld van 2 euro kun je niet innen als de patiënt er niet is, en achteraf innen is een gedoe. Zo hou je maar 8 euro over, nog vóór belastingen. Dat is te ­weinig.”

> Domus Medica neemt nieuwe regeling teleconsultaties op de korrel

> Bvas tevreden met nieuwe regeling teleconsultaties