Met een goed onderbouwd advies verduidelijkt de Orde hoe artsen websites moeten beheren, sociale media kunnen gebruiken en online contact met patiënten mogen onderhouden.

Het advies komt niets te vroeg want vandaag vind je nog nauwelijks artsen die professioneel niet met een van deze aspecten in aanraking komen.

Een greep uit het flink uit de kluiten gewassen advies.

1 – Websites

Websites van of over artsen mogen geen commercieel noch publicitair karakter aannemen. Het is aangewezen een disclaimer te plaatsen op de website die expliciteert dat de persoonsgegevens van patiënten met de nodige omzichtigheid en met respect voor het beroepsgeheim worden verwerkt.

De volgende elementen mogen voorkomen:

• naam en voornaam;

• officiële, wettelijke titels;

• uitgeoefend specialisme volgens de aanbevelingen van de Nationale Raad;

• vermeldingen bestemd om de betrekkingen arts-patiënt te vergemakkelijken;

• foto van de arts met redelijke afmetingen;

• inlichtingen i.v.m. het adres en de toegang tot de praktijk;

• telefoon, fax, e-mailadres;

• uurrooster van het spreekuur en van de huisbezoeken;

• conventie en tarieven;

• instructies voor de zorgcontinuïteit;

• programma voor het maken van afspraken is toegelaten indien het de vertrouwelijkheid van de namen van de ingeschreven patiënten waarborgt;

• foto van de toegang tot de praktijk.

Ook de beurtrol van de wachtdienst mag worden gepubliceerd als alle deelnemers van die wachtdienst zich ermee akkoord verklaren.

Het is toegelaten om patiënten via de site te rekruteren voor een klinische studie mits inachtname van de deontologie. Een protocol moet worden overgemaakt aan de commissie voor medische ethiek.

Bij de keuze van het webadres is de nodige bescheidenheid aangewezen.

Misleidende info of info gericht op het ronselen van patiënten en commerciële info is niet toegelaten. Ook cookies zijn verboden.

De Provinciale Raad moet de plannen voor een website goedkeuren.

2 – Sociale media

Hier is voldoende ‘gezond verstand’ en voorzichtigheid nodig, zeker als details ter sprake komen bij de behandeling van medische gevallen. Nooit mogen deze gegevens identificeerbaar zijn.

Artsen die vriendschapsverzoeken ontvangen van huidige of oude patiënten moeten die beleefd weigeren en uitleggen dat het ongepast zou zijn voor hen om die te accepteren. Artsen dienen ervoor te zorgen dat ze te allen tijde zakelijke en persoonlijke communicatie gescheiden houden. Het wordt aangeraden steeds de meest strikte privacy-instellingen te kiezen. Heeft een arts kritiek op een collega, dan moet hij die op de eerste plaats met de betreffende collega bespreken.

3 – Telegeneeskunde

Telefonisch raad vragen in geval van acute ziekte om een raadpleging te omzeilen wordt een dagelijkse werkelijkheid, maar ze moet in de mate van het mogelijke worden afgeremd. Een diagnose stellen is niet toegestaan, het elektronisch verkeer tussen arts en patiënt moet zich beperken tot de uitwisseling van administratieve informatie.

Uitzondering is het doorsturen van een voorschrift via Recip-e. Een herhaalschrift elektronisch doorsturen mag ook. Uitbesteden van triageformules moet de goedkeuring krijgen van de Provinciale Raad.

Voor telemonitoring mag een billijke vergoeding gevraagd worden, maar de patiënt moet wel voorafgaandelijk geïnformeerd worden over de te nemen schikkingen bij alarmen of bij urgente situaties. Alle verbindingen moeten technisch veilig genoeg zijn, ook voor videoconferenties. Deelnemers aan dergelijke conferenties zijn gescreend op hun hoedanigheid als arts.