De Belgische vereniging van voorzitters van medische raden (BVVMR) zag op 20 december officieel het levenslicht. Het is een nieuw orgaan dat erg nuttig kan zijn voor de verdediging van de belangen van de artsen bij de besprekingen over de oprichting van nieuwe ziekenhuisnetwerken en meer in het algemeen bij de hervormingen die momenteel plaatsvinden.

Initiatiefnemer van het project, dat al enkele jaren ligt te gisten, is dr. Gilbert Bejjani, vicevoorzitter van de Bvas. Hij benadrukt dat de Belgische vereniging van voorzitters van medische raden (BVVMR) volledig onafhankelijk is van Bvas Brussel, maar dat het syndicaat wel zijn ervaring ten dienste heeft gesteld van de nieuwe structuur om op een goede manier van start te gaan. “De Bvas zal niet zetelen in de raad van bestuur van de BVVMR. Ze kan uitsluitend lid worden. Ik nodig de andere syndicaten uit om eveneens dit initiatief te ondersteunen”, verklaarde dr. Bejjani voor een gezelschap van ongeveer honderd voorzitters van medische raden die, ter plekke in de hoofdzetel van KBC of online, deelnamen aan het stichtingssymposium van de BVVMR.

“Waarom ondersteunde Bvas Brussel de oprichting van deze nieuwe vereniging? Omdat we al gedurende geruime tijd spreken van dit project en het tijd werd om het te concretiseren gezien de vele hervormingen die de ziekenhuissector een ander aanzien zullen geven: de hervorming van de nomenclatuur en de financiering van de ziekenhuizen. De timing is bovendien belangrijk: eind december zijn er belangrijke verduidelijkingen over de afhouding van de artsenhonoraria. We konden geen beter moment kiezen. De artsen moeten hun plaats in het ziekenhuissysteem opnieuw opeisen”, verklaarde Gilbert Bejjani.

Achttien bevoegdheden

Jacques de Toeuf, erevoorzitter van de Bvas, herinnerde – buigend op zijn jarenlange ervaring in de ziekenhuissector – tijdens het symposium aan de evolutie van de rol van de medische raden sinds ze werden opgericht. Hij stelde tevens de achttien bevoegdheden voor waarover een medische raad moet beschikken binnen het ziekenhuis en het ziekenhuisnetwerk.

Dr. De Toeuf hield samen met het kabinet van Maggie De Block de pen vast bij het herschrijven van artikel 137 van de ziekenhuiswet. Dat artikel zet in het kader van de netwerken in op consensus tussen de beheerders en de medische raad eerder dan op een systeem met een eenvoudig of versterkt advies. “Het consensussysteem wordt vandaag toegepast in het netwerk, maar niet in het individuele ziekenhuis. Ik ben erg tevreden met de oprichting van de BVVMR omdat een ziekenhuisnetwerk maar kan werken op voorwaarde dat elke medische raad van de groep aanvaardt dat het enkele bevoegdheden afstaat alvorens ze kunnen worden overgedragen aan de medische raad van het netwerk. Dat betekent een enorm groot werk. De lokale medische raden moeten samenkomen om het gemeenschappelijk medisch project te bepalen en na te gaan welke bevoegdheden worden samengevoegd. Vanaf het moment dat een bevoegdheid wordt overgedragen op de medische raad van het netwerk, bijvoorbeeld de opening van een nieuwe geneeskundige dienst, hebben de lokale medische raden hier geen inspraak meer in. Er moet dan ook een sfeer van vertrouwen worden gecreëerd tussen de medische raden van het netwerk. Dat lukt niet door voortdurend te herinneren aan de ruzies die er vroeger misschien waren, maar wel door te kijken wat mogelijk is om de structuur morgen beter te laten functioneren. Ziekenhuisnetwerken vormen de toekomst van de medische vertegenwoordiging in structuren die grote vastgoedcomplexen zullen zijn die een aanzienlijke investeringscapaciteit hebben om nieuwe technologie, zoals bijvoorbeeld artificiële intelligentie, aan te schaffen”, stelt Jacques de Toeuf.

“Wanneer we al het slechte nieuws vernemen afkomstig van de huidige minister van Volksgezondheid, dan is het de hoogste tijd dat ziekenhuisartsen op het niveau van de netwerken hun gezamenlijke stem kunnen laten horen om op gelijke basis te onderhandelen met de ziekenhuisbeheerders. Werkt het consensussysteem niet, dan kunnen steeds arbitragemechanismen worden ingeroepen. Bij het schrijven van artikel 137 werd gegokt op het gezonde verstand en de intelligentie van de twee partijen, medische raden en beheerders. Het klopt dat het medische korps vaak erg conservatief is wanneer het zijn gewoontes moet aanpassen of er wordt gemorreld aan verworven rechten, maar ook bij de beheerders heerst er heel wat koudwatervrees om veranderingen door te voeren. In sommige ziekenhuizen is de situatie ronduit catastrofaal.”

De wet veranderen

Advocaat Dewallens legde in een briljante uiteenzetting de tien lacunes bloot die terug te vinden zijn in de huidige reglementering van de medische raden. Bijvoorbeeld dat er geen procedure bestaat om een incompetente voorzitter van een medische raad af te zetten, of dat de periode van drie jaar waarvoor een medische raad is benoemd erg flou is. Het Koninklijk Besluit regelt evenmin wat er moet gebeuren wanneer niemand voorzitter van een medische raad wil worden. Hij deed enkele voorstellen om de wetgeving te verbeteren. Hij benadrukte tevens een paradoxale situatie: de Belgische ziekenhuisarts wordt meer dan zijn buitenlandse collega’s betrokken bij het ziekenhuisbeleid, maar is formeel minder geïntegreerd in het ziekenhuisbeheer.

De advocaat, gespecialiseerd in de gezondheidssector, betreurt tevens het gebrek aan prikkels voor klinisch ondernemerschap op het niveau van het medisch korps. Hij feliciteerde de leden van de nieuwe vereniging, maar benadrukte wel dat het niet belangrijk is nieuwe organen op te richten, maar wel om het functioneren van de bestaande organen te optimaliseren. “De vele anomalieën in de wetgeving moeten worden gecorrigeerd en de medische raden moeten meer bevoegdheden van medebeheer krijgen.”

Acht vrijwilligers

De raad van bestuur van de BVVMR telt acht leden: Alain Bauler (HIS), Charles Chatzopoulos (Chirec), Koen De Decker (Onze-Lieve-Vrouw Ziekenhuis, Aalst), Nicolas Frusch (Centre hospitalier centre Ardenne), Paul Jonard (CHR Haute Senne), Philippe Devos (CHC), Turgay Tuna (Erasme) en Henk Vanoverschelde (AZ Maria Middelares).

Er zijn twaalf mandaten voorzien. Vrijwilligers gezocht om die in te vullen. Misschien kunnen enkele vrouwelijke voorzitters van medische raden zich engageren om toch een zekere pariteit in de vereniging te bereiken?