In een interview met de Morgen afgelopen weekend laat minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) zich uit over een aantal actuele (beleids)kwesties zoals de overwinning van extreem-rechts in Nederland, zorgtoegankelijkheid, therapeutische vrijheid en financiële prikkels voor artsen, Conner Rousseau en tot slot zijn eigen toekomstplannen.
Enkele citaten.
Over de eclatante overwinning van de extreem-rechtse partij PVV van Wilders in Nederland:
- "De verkiezingsuitslag is de schuld van de belangrijkste regeringspartij zelf. De liberalen hebben Wilders groot gemaakt.”
- Ook hier moet je het Vlaams Belang niet uitnodigen om deel te nemen aan de Vlaamse regering. Ik hoor Jan Jambon nu twijfelen. Het verbaast me van hem, want Jan is altijd iemand die wil dat dingen werken. Maar een regering met VB is een recept voor complete blokkering. Dus ik begrijp echt niet waarom hij dat zegt.”
- “Wilders wint ruim, maar voor de Nederlandse kiezers was gezondheidszorg het belangrijkste thema. Veel Nederlanders vinden dat ze onvoldoende beschermd worden tegen stijgende gezondheidskosten. Voor mij is juist dat een topprioriteit.”
Over zijn strijd in België tegen extreem-rechts:
- “We luisterden naar wat zij (jonge kankerpatiënten, n.v.d.r.) zelf hebben voorgesteld. Het betekent wel dat ziekenhuizen moeten gaan samenwerken. Gevoelig punt. Je krijgt dan meer patiënten die vervoerd worden van het ene ziekenhuis naar het andere. Als je dan zegt dat de mensen hun plan maar moeten trekken, dan kweek je extreem-rechts. Dus trek ik 13,5 miljoen euro uit om op voorhand gepland vervoer van patiënten tussen de ziekenhuizen volledig gratis te maken. Wat goed is voor de gezondheid mag niet slecht zijn voor de portemonnee."
- De behandeling op maat van de patiënt vergt een ervaren, multidisciplinair team. Het is beter voor de herstelkansen van mensen dat je die expertise concentreert in erkende borstklinieken. Daar willen mensen wel voor in de wagen of in de trein zitten. Maar de vervolgbehandeling met chemo of de bestraling kun je dicht bij de mensen thuis organiseren.
- "Medische woestijnen zoals in Frankrijk en nu ook in delen van Nederland, die hebben wij niet. Daar voelen mensen zich aan hun lot overgelaten. Terecht. Wij doen beter. Koopkracht beschermen, dat is de bestaanszekerheid die ze in Nederland nu zo missen.
Over zorgtoegankelijkheid
- "Het is mijn droom om in elke gemeente een huis van gezondheidszorg en welzijn te maken: een huisarts, psycholoog, kine, verpleegkundige samen onder één dak. Dat is voor de volgende regering.”
- “Dat mensen met een verhoogde tegemoetkoming soms in hun buurt geen tandarts of orthodontist kunnen vinden omdat ze financieel te weinig interessant zijn, is volstrekt onaanvaardbaar. Wat me ergert in dit verhaal is dat ik ook de bedragen ken die we voor de tand- en mondzorg terugbetalen. Van 992 miljoen euro stijgt dat in deze regeerperiode naar 1.494 miljoen. De terugbetaling voor prestaties per actieve tandarts is gestegen van gemiddeld 118.000 euro naar 176.000 per jaar. Daar bovenop mag een tandarts patiënten remgeld laten betalen, en voor sommige prestaties ook nog een fikse officiële toeslag. Daar kun je toch al een boterham van eten. Dus als we vragen om voor de meest kwetsbare patiënten geen supplementen te rekenen, denk ik niet dat we de sector in armoede storten."
- “Dat er te veel patiënten zijn met verhoogde tegemoetkoming? Als de Bvas een vermogenskadaster wil invoeren, ik doe direct mee. Ik heb er geen enkel probleem mee om te zeggen dat de controle strenger moet."
Over therapeutische vrijheid (Ozempic) en financiële prikkels
- "Ik bepaal de wetenschappelijke richtlijnen niet, ik ben geen dokter. Maar als er een tekort is, moet ik er wel over waken dat een medicijn gebruikt wordt waar dat het meest nodig is. Dat is bij patiënten met diabetes type 2, voor wie dat medicijn echt levensnoodzakelijk kan zijn. Dat zeggen de wetenschap en de klinische ervaring, niet ik.”
- “Ik weet ook wel dat het voor een huisarts niet altijd makkelijk is om Ozempic te weigeren als een patiënt blijft aandringen. Vandaar dat ik die wetenschap in een besluit heb gegoten. Nu kan die huisarts zeggen: 'Sorry, meneer Vandenbroucke heeft het verboden.' Dat mag. Ik heb een dik vel."
- "Ik kom zelf uit een artsengezin. Ik geloof sterk in de deontologie en de beroepsfierheid van artsen. Maar als hun financiële prikkels hen de verkeerde richting uit sturen, omdat ze in een ziekenhuis bijvoorbeeld meer geld kunnen krijgen naarmate ze meer CT-scans uitvoeren, dan rekent de overheid wel extreem hard op hun deontologie. Dat is niet slim.”
- “Toen we beslisten dat we bij de vaccinatie tegen covid en tegen griep ook de apotheker zouden laten helpen, was dat volgens sommige artsenorganisaties het einde van de geneeskunde. Maar de huisartsen die ik op het terrein ontmoette, vonden het helemaal geen probleem. En als je nu ziet hoeveel covidvaccins door apothekers gezet zijn, dan zeg ik: goed gewerkt."
Over Conner Rousseau
- "Ik klap al veertig jaar niet uit de biecht over politieke vergaderingen, dus ik ga nu ook geen commentaar geven op wat er allemaal binnen de partij werd gezegd. Ik krijg het op mijn heupen van al dat lekken in de huidige politiek." (…) “We zijn druk in de weer om alles in de steigers te zetten voor de komende maanden. Ik ben iemand die vooruitkijkt.”
- Welke rol zal Rousseau nog zal spelen binnen de partij? "Die vraag is niet aan de orde."
- Of hij lijsttrekker kan blijven in Oost-Vlaanderen? "Opnieuw: dat is niet aan de orde."
Over zijn lijsttrekkerschap voor de volgende verkiezingen, tegen eerdere verklaringen in:
- "Mijn werk is nog niet klaar. Er is deze legislatuur veel tijd en energie gekropen in covid. Daardoor heb ik belangrijke hervormingen niet snel genoeg kunnen starten.”
- "We staan voor tien moeilijke jaren. Enerzijds worden mensen steeds ouder, tegelijk gaan huisartsen en verpleegkundigen massaal met pensioen. Hun vervangers hebben ook geen zin meer om tachtig uren per week te werken. Vandaar dat we een aantal zaken moeten herbekijken: het beroep van verpleegkundigen, de organisatie van de huisartsenpraktijken, de organisatie van de geestelijke gezondheidszorg, het probleem van de langdurige zieken.”
> Bvas overweegt juridische stappen tegen supplementenverbod medische beeldvorming
Laatste reacties
Edouard WITTERS
12 december 2023dit is een crimineel, die niet verkozen is maar door partijpolitieke intriges werd benoemd tot minister
Die man is niet te geloven en een leugenaar eerste klas
Dirk DHOLLANDER
28 november 2023Arbeidsongeschiktheid (chronisch, langdurend) in onze wetgeving is er vanaf een drempel van 66%. Dat werd meer en meer uitgehold en daardoor te veel langdurig arbeidsongeschikten die mét of tegen hun goesting worden geparkeerd in "invaliditeit". Invaliditeit is op zich al een ziekmakend en ziek-houdend begrip aangezien het een connotatie van "afgeschreven" inhoudt. En nu tracht men de (dikwijls onterecht) invalide gelabelde "cliënten" terug toe te leiden naar werk ... meestal evenwel slechts deeltijds (het beste van twee werelden). Ik vrees dat dit het probleem van de overaanbod aan invaliden met de daaraan verbonden kosten onder de vorm van voordelen qua belastingen en andere sociale voordelen (verhoogde tegemoetkoming) niet zal oplossen ... integendeel. De wortel is immers groter dan de stok.
Léon VERSTRAETEN
27 november 2023Dat er teveel mensen een verhoogde tegemoetkoming krijgen is een feit. Ik spreek uit ervaring. Ik heb nav een oncologische diagnose een voorstel tot werkonbekwaamheid tot mijn pensioen geweigerd. Ik ben automatisch invalide verklaard na 1 jaar, maar heb nog verschillende malen aan de Zwintriathlon en andere sprotmanifestaties deelgenomen. Zo invalide was ik dan ook weer niet.
Jacques GOETHALS
27 november 2023Prachtig werk geleverd. Veel dank.
Frank Comhaire
27 november 2023"de vervangers van de artsen die op pensioen gaan hebben geen zin om 80 uur per week te werken", maar ze hebben wel dezelfde zeer dure opleiding gekregen op kosten van de gemeenschap! Als ik lees dat een arts er na enkele jaren de brui aan geeft om een andere job te doen (barista bijvoorbeeld), dan vind ik dat die arts de kosten van zijn/haar opleiding moet terugbetalen aan de gemeenschap. Als de "jonge artsen" 40% minder willen werken dan hun voorgangers, dan ben ik verontwaardigd! Wil je een jobke doen van 9 tot 5 gedurende 4 dagen par week, dan moet je geen arts worden.