Het Nederlandse plaatsje Spijkenisse likt zijn wonden na de faling van het plaatselijke ziekenhuis en de niet zo ideale doorstart in het Spijkenisse Medisch Centrum. Op 5 september organiseren de plaatselijke bewoners een protestmars. De problemen liggen niet zo ver van ons bed.

Wie is eigenaar van een ziekenhuis? En wat als het financieel fout loopt? In Nederland laaide die discussie op na het faillliet van het Ruwaard van Putten ziekenhuis. De curatoren buigen zich over het probleem. Het ziekenhuis kreeg onlangs toestemming om zelf de huur van externe gebruikers van het pand te incasseren. Maar twee jaar na de doorstart van het ziekenhuis in Spijkenisse is nog niet duidelijk wie eigenaar is van het gebouw Spijkenisse Medisch Centrum. Spijkenisse (nu de gemeente Nissewaard) is juridische eigenaar, maar wil niet als verhuurder optreden. De verkoop van het pand aan een derde partij is niet gelukt.

Wat als de kwestie niet is opgelost vóór het faillissement is afgehandeld? De curatoren: ,,Dan gaan we ervan uit dat het economisch eigendom zal toevallen aan de gemeente als juridisch eigenaar.''

Op zaterdag 5 september staat er een protestmars op het programma van bewoners die bezorgd zijn over het de zorg in de regio, onder meer doordat de spoedpost niet 24 uur per dag open is.

En België?

Volgend citaat van Maggie De Block bij de voorstelling van haar plan om de ziekenhuisfinanciering te hervormen, ligt nog vers in het geheugen: “Supplementen in ziekenhuizen moeten we voorlopig tolereren of anders gaan er na de banken nu ziekenhuizen failliet, maar vroeg of laat moeten we ook dat verder bekijken”.

De uitspraak past in het licht van de Belfius-studie over de financiële situatie van de ziekenhuizen. Een beklijvend cijfer uit de editie 2014 was dat vier op de tien Belgische ziekenhuizen op dit moment met rode cijfers kampen.

Een failliet ziekenhuis is overigens zeker geen primeur in ons land. Denk aan de faling van het Booms-Willebroekse Van Enschodt-ziekenhuis. Na een lijdensweg van ruim tien jaar werd de vereffening daarvan in april 2013 afgerond, met de sluiting van de Boomse campus. Eigenaar was het OCMW. Ogenschijnlijk leek daarmee een punt gezet achter een onverkwikkelijke affaire, en dat zonder al te veel kleerscheuren. Hoewel. Een maand later viel nog een lijk uit de kast: een onbetaalde RSZ-factuur van 465.000 euro. En volgens waarnemers zou het faillissement de belastingbetaler niet minder dan 14 miljoen euro hebben gekost.

Dergelijke fiasco’s zijn uiteraard absoluut te vermijden.

Pascal Selleslagh