Domus Medica stelt morgen, op 27 april haar memorandum voor op haar Lentesymposium. Het is getiteld: ‘Het advies van uw huisarts over een dreigend zorginfarct’. Het beklemtoont de dringende noodzaak om actie te ondernemen tegen het dreigende zorginfarct door de vergrijzing, groeiende psychosociale problemen en een tekort aan middelen/arbeidskrachten. Het bevat tien concrete adviezen voor alle politieke partijen. Opmerkelijk: alle ASO's moeten voortaan stage lopen in een huisartsenpraktijk.

Voor de wetenschappelijke beroepsvereniging is het duidelijk: om het zorginfarct te voorkomen is een betere ontwikkeling van de huisartsenzorg en de eerstelijnszorg nodig. Het is immers bewezen dat patiënten met een vaste huisarts in een nabije praktijk, minder zorg nodig hebben en langer en gezonder leven. 

Om dit te realiseren heeft Domus Medica tien concrete adviezen rond vier thema’s klaar voor alle politieke partijen op elk niveau (lokaal, Vlaams, federaal). 

Domus Medica zal het memorandum actief verspreiden onder alle Vlaamse politieke partijen en beleidsmakers. 

Hier volgen de tien adviezen.

ADVIES 1: Taakverschuivingen en taakverdeling zijn nodig in de eerste lijn. Elke huisartsenpraktijk, ongeacht de praktijkvorm, moet daarom minstens administratieve en verpleegkundige ondersteuning kunnen krijgen. 

ADVIES 2: Een uitzuivering van de huisartsenopdrachten is nodig. Alle overheden moeten het engagement aangaan om de administratieve en andere lasten voor de huisartsen te verlichten. Van de overheid verwachten we dat zij de sociale partners op hetzelfde spoor zetten zodat eindelijk de arbeidsongeschiktheidsattesten voor korte duur (= drie dagen) afgeschaft worden. 

ADVIES 3: De lokale overheden hebben een belangrijke rol: in samenspraak met de huisartsenkringen waken ze over de nabijheid van de huisarts voor hun burgers. Ze moeten het behoud, de aantrekking en de ontwikkeling van huisartsenpraktijken op hun grondgebied innovatief faciliteren, onder meer door die te ondersteunen voor hun infrastructuur. 

ADVIES 4: Huisartsen en hun medewerkers moeten middelen en de ruimte krijgen om veel meer in te zetten op het voorkomen van aandoeningen. Dat vergt opleiding in onder meer populatiemanagement. Daarnaast vergt het ook personeel en IT-ondersteuning. 

ADVIES 5: Door de-medicalisering, de versterking van de gezondheidsopvoeding en een betere onderbouwing van de zelfzorg, verhogen we de autonomie van de patiënt. Zo verminderen we de vraag naar minder noodzakelijke huisartsinterventies. Dit kunnen we realiseren door ten eerste als maatschappij in te zetten op kennis over hoe de patiënt optimaal gebruik kan maken van de huisarts en van de verschillende actoren in het veranderende zorglandschap. Daarvoor is er minstens nodig: een uitgebreide publiekscampagne en de lancering van een laagdrempelig, evidence based online platform.  

ADVIES 6: De overheden versterken de huisartsenkringen zodat zij samen met de regionale ziekenhuizen vorm kunnen geven aan het medisch aanbod in de regio. Ze werken dan rond thuishospitalisatie, daghospitalisatie, andere vormen van acute opname voor geriatrische patiënten (bv. een acute opnameafdeling in WoonZorgCentra, WZC), medische zorg in WZC (met een sterkere rol voor de Coördinerende en Adviserende Arts, CRA), samenwerking van huisartsen en specialisten, datamonitoring, ontslagbeleid, gezamenlijke transmurale inzet van verpleegkundigen, referentie-artsen en referentie-verpleegkundigen. 

ADVIES 7: Er moet één bindend triagesysteem komen voor niet-planbare zorg, over alle zorgechelons heen. De samenwerking tussen spoedafdeling, huisartsenwachtposten en andere zorgverleners van wacht (apotheker, tandarts, psycholoog, …) versterken we op fysiek, financieel en organisatorisch vlak. 

ADVIES 8: Samenwerken moet ook aangeleerd worden. Een stap daarin is dat alle specialisten in opleiding voortaan zes maanden stage moeten doen in een huisartsenpraktijk tijdens hun eerste jaren van hun specialistenopleiding, zoals huisartsen in opleiding nu al zes maanden stage doen in een ziekenhuis. 

ADVIES 9: In de komende regeerperiode leggen de overheden, in samenspraak met het werkveld, uniforme gezondheidsdoelstellingen vast over alle beleidsniveaus en -domeinen heen. Alle overheden vertalen deze doelstellingen in concrete acties waarvoor ze de bijbehorende financiële middelen krijgen en ook geresponsabiliseerd worden. 

ADVIES 10: Om tot een echt geïntegreerd beleid te komen moet de gezondheidszorg uiteindelijk vanuit één dominant beleidsniveau worden aangestuurd; de zorgregio’s moeten autonomie genieten voor de operationele invulling. Ook het ZIV-model moet verder hervormd worden waarbij de gezondheidszorg van de patiënt centraal staat