De penibele situatie van de pediatrie in dit land dringt blijkbaar niet door bij onze overheden die de hete aardappel naar elkaar doorspelen. Frank Vandenbroucke verhoogde de algemene geneeskundequota federaal, maar de Vlaamse overheid die bevoegd is over de subquota, wijst slechts 20 plaatsen toe aan de pediatrie. Zowel Ann De Guchtenaere (Belgische Academie Kindergeneeskunde) als Marc Raes (Belgische Vereniging Kindergeneeskunde) pikken dat niet.
Dat zetten ze nog eens duidelijk in de verf in De Morgen, maar De Specialist wees hier ook eerder al herhaaldelijk op. Het uit zich ook in recente kunstgrepen die blijken uit wat zich afspeelde in AZ West (AZ West tackelt dreigend pediatertekort). Of in het vurige pleidooi van dr. De Guchtenaere in de Kamer en in een open brief naar de planningscommissie.
De Belgische Academie voor Kindergeneeskunde berekende dat voor elke oudere kinderarts die stopt, er twee tot drie nieuwe kinderartsen moeten komen om hetzelfde aantal werkuren te vullen.
De Vlaamse overheid verdedigt zich met het argument dat er in andere specialismen zoals de geriatrie nog grotere noden zijn. Maar daaraan hebben de kinderartsen uiteraard geen boodschap. Dokter Marc Raes waarschuwt ervoor dat we geen beslissingen mogen nemen die over een aantal jaar tot een chronisch tekort leiden. Enige creativiteit zal zeker wel aangewezen zijn, want het KCE wees er eerder al op dat efficiëntie en de huidige invulling van de pediatrie niet echt sporen door de sterke wisseling van de pediatriebedden afhankelijk vanhet seizoen (van 10% tot ruim 91% bedbezetting).
Een aloud territoriumgevecht tussen kinder- en huisarts is daarbij allerminst op zijn plaats. De kinderarts heeft een specifieke plaats in het zorglandschap: “Het beeld in de media van kinderen en kinderen in de zorg is dat van kinderen in het ziekenhuis met een teddybeer, cliniclowns, bellenblazers. Pediaters worden poppendokters genoemd. Dat beeld stemt echter niet altijd overeen met de realiteit”, liet dr. De Guchtenaere eerder al weten in de Kamer. “Zorg voor kinderen is kindgericht, gezinsgericht, ontwikkelingsgericht. Het is meer dan medische zorg. Kindergeneeskunde is nog altijd een vak apart, alleen al door de manier van communiceren. We mogen kindergeneeskunde niet gewoon als een appendix van de volwassenzorg gaan zien."
