De Kamercommissie Volksgezondheid voerde een fel debat over de artsenquota die iets eerder werden goedgekeurd door de federale regering. Daarbij werden aan beide kanten van de taalgrens de communautaire beschuldigingen niet gespaard. Intussen viel er op dat vlak ook nieuws te rapen van de Vlaamse regering.
De instroom van artsen en studenten geneeskunde is al decennialang een communautaire splijtzwam Dat kwam nogmaals duidelijk tot uiting tijdens een debat in de Kamercommissie Volksgezondheid.
Aan Franstalige kant verweet de oppositie de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid dat hij eigenhandig het aantal nieuwe Vlaamse artsen verhoogt, tegen het voorstel van de planningscommissie in.
Aan Vlaamse kant klonk dan weer de kritiek dat het aanpassen van de verhouding 60/40 naar 55/45 nadelig is voor artsen actief in Vlaanderen. Ook het algemeen pardon voor de in het verleden te vaak afgeleverde Franstalige artsen schoot bij de Vlaamse oppositie in het verkeerde keelgat.
Défi pleitte bij monde van Sophie Rohonyi dan weer onomwonden voor het afschaffen van de quota. Dat laatste vindt Frank Vandenbroucke een erg slecht idee. Planning is voor hem de enige manier om ervoor te zorgen dat er kwalitatief goed opgeleide artsen zijn
In de nasleep van de coronapandemie gaf de minister de federale planningscommissie de opdracht om de quota grondig onder de loep te nemen. De planningscommissie moest onder meer nagaan welke impact de coronacrisis en eventuele toekomstige epidemieën hebben op het aanbod van huisartsen. “In een zeer beperkte tijdspanne heeft de planningscommissie die taak serieus opgenomen.”
1.600
Verrast was hij wel over het verschil in voorstellen van enerzijds de Franstalige en anderzijds de Nederlandstalige expert. “Aan Franstalige kant werd een sterke stijging van het artsenquotum voorgesteld, duidelijk sterker dan aan Nederlandstalige kant. Ik vond dat verrassend zeker omdat Vlaanderen – al even verrassend besliste om 163 studenten minder te laten beginnen dan het quotum voor 2028 bepaalde.” Vandenbroucke is wel tevreden dat de Vlaamse regering hem intussen volgt in het hoger aantal afstuderende artsen. In 2029 kunnen in Vlaanderen 1.244, in plaats van 1.144, artsen doorstromen. “Vlaanderen moet nu dringend de nodige stappen zetten om het startquotum tijdig te verhogen zodat volgend academiejaar 1.600 studenten de studies kunnen aanvatten.”
Volgens Vandenbroucke is het de hoogste tijd dat Vlaanderen stopt met het voeren van wat hij de vorige oorlog noemt. “De vorige oorlog betrof grote verontwaardiging over het feit dat er in Franstalig België geen vergelijkend examen was. Dat is er nu”, stelde de minister die vervolgens uithaalde naar de Vlaamse regering(en). De strikte benadering van de planning in het noorden van het land, kwam er volgens hem enkel en alleen omdat de universiteiten te weinig geld kregen voor de opleidingen. “Nadat ik in een brief aan Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) en zijn collega van Volksgezondheid Crevits (CD&V) liet weten de quota te verhogen, verhoogden ze in alle stilte de toelage aan de Vlaamse faculteiten geneeskunde met 15 miljoen euro.”
Bij het ter perse gaan van dit bericht raakte bekend dat de Vlaamse regering het startquotum voor de bacheloropleiding geneeskunde in 2023-2024 verder optrekt naar 1.600, op voorstel van viceminister-president Hilde Crevits en viceminister-president Ben Weyts. Ze doet dat naar eigen zeggen om het advies van de Vlaamse Planningscommissie te volgen en bovendien het tekort aan artsen in Vlaanderen versneld in te halen.
Het nieuwe startquotum arts wordt vastgelegd vóór de toelatingsexamens van 2023, om de start van het academiejaar 2023-2024 niet te hypothekeren voor deelnemers en universiteiten. Het startquotum tandarts wijzigt niet ten opzichte van het eerdere besluit van 10 februari 2023.
Over dit wijzigingsbesluit wordt nog het advies ingewonnen van de Raad van State.
