Op het nieuwjaarsevent van In4Care was Pascal Coppens, auteur van ‘China’s new normal’, een eyecatcher. Hij liet immers ook zijn licht schijnen over het ongelofelijke potentieel van dit enorme land en de positie van de artsen versus de exploderende technologie.

In 1991 trok Pascal Coppens voor het eerst naar China. Hij werd verliefd op het land en hij keek vol respect naar de Chinezen die een sterke honger tentoonspreidden naar een nieuw leven. Sindsdien liet het land hem niet meer los. Hij ging er wonen en nu schreef hij er ook een boek over dat een ware aanrader is. Een deel van zijn boek gaat ook in op de Chinese gezondheidszorg die we vaak al te bevooroordeeld bekijken, vindt hij.

Bandwerk voedt technologie

Een stevige binnenkomer was zijn vaststelling dat Chinese artsen gemiddeld 200 patiënten per dag zien. Bandwerk dus: hooguit 5 minuten per patiënt en dan nog tijdens ellenlange werkdagen. Overigens bestaat er tijdens het doktersbezoek geen privacy of iets wat die naam waardig is: de deur gaat niet dicht tijdens de consultatie, iedereen kan ongegeneerd meeluisteren.

Paradoxaal genoeg vormt deze werkwijze een zeer vruchtbare voedingsbodem voor de snel oprukkende technologie. Omdat ze amper vertrouwen stellen in hun slordige artsen annex bandwerk, geven ze de voorkeur aan een diagnose via technologie.

Mooi voorbeeld is trouwens een competitie die in 2018 werd georganiseerd tussen 15 Chinese topdokters en BioMind, een soort Chinese dr. Watson die hersentumoren moet detecteren. De dokters hadden 30 minuten nodig om 225 diagnoses af te leveren met 66% accuraatheid, BioMind leverde het klusje in 15 minuten met 87% nauwkeurigheid. Weer een extra reden voor de Chinezen om machines en artificiële intelligentie meer te vertrouwen dan de artsen.

Wereldleider door arme artsen

Coppens voorspelt dat China voor e-diagnoses en DNA-tests al snel de wereldleider zal worden. Hij geeft daarvoor in eerste instantie een economische reden: “Artsen verdienen in China zowat 100 keer minder dan in de VS. Voor de ontwikkeling van technologie en om algoritmes te checken hebben bedrijven artsen nodig. Die zijn in China na hun uren veel sneller bereid om een handje toe te steken terwijl artsen in de VS hun kostbare tijd daaraan niet willen besteden. Daarom groeien start-ups in China razendsnel.

Uiteraard heeft Coppens ook wel wat kanttekeningen bij de manier waarop de Chinese maatschappij zich organiseert en die zeker niet altijd even succesvol was of is. Miieuproblemen, vergrijzing... De drastische overheidsaanpak veroorzaakt vaak ‘collateral damage’. Anderzijds versnelt dat vaak oplossingen op langere termijn. Denk maar aan wat zich vandaag afspeelt met de uitbraak van het coronavirus waarbij een stad met meer inwoners dan heel België in quarantaine wordt geplaatst.

Een interessante insidersblik op de Chinese maatschappij en de gezondheidszorg/ontwikkeling van de technologie is zijn boek alleszins. Een must-read. U kunt het hier bestellen.

> Lees ook: Prof. Goossens relativeert gevaar coronavirus