Voor BSAR-voorzitter Gilbert Bejjani kan het BSAR geen lid blijven van het VBS en wordt over de kwestie later dit jaar een algemene vergadering gepland. Hij schuift daarvoor het financiële aspect naar voren als belangrijk, maar het is niet het enige element.
“De anesthesiologen hebben de laatste tien jaar weinig of bijna niets in de wacht gesleept van hun eisenpakket en vaak werd aan hun budget nog geschaafd. Wij betalen het VBS bijna 100.000 euro per jaar, maar leidt dat tot voldoende resultaten? Wat gebeurt er met ons geld?”
Naast het geldprobleem zien de anesthesisten minder instroom in het beroep. Projecties naar 2041 tonen dat de curve instromende anesthesisten zal afvlakken, wat de workload verder zal doen stijgen terwijl de inkomsten dalen, of: “Het ziet ernaar uit dat we meer zullen moeten werken en minder verdienen”, aldus de voorzitter. "Inderdaad, van jaar tot jaar, vooral vergeleken met de periode voor covid tussen 2018 en 2019, stellen we vast dat de stijging van het aantal prestaties groter is dan de stijging van het budget! Het risico op burn-out en het risico op incidenten zullen waarschijnlijk toenemen. In 2022 wordt het Riziv-budget (exclusief lage variabiliteit) dat aan anesthesisten wordt toegekend, geschat op ongeveer 335 miljoen euro, voor een totaal chirurgisch budget dat zeker meer dan het dubbele is (ter vergelijking: consulten bedragen ongeveer 2 miljard euro)."
"Om alles wat in perspectief te zetten: het NMR-budget stijgt naar 246,5 miljoen, het CT-budget naar 476,5 miljoen, wat tot nadenken stemt, aldus de voorzitter. Volgens eigen berekeningen van dr. Bejjani verloren de anesthesiologen daarnaast (door onder meer de korting op de index met tien punten tussen 2011 en 2021) over tien jaar ongeveer 6% van hun honoraria."
Hij zette de plus- en minpunten van het VBS-lidmaatschap voor de BSAR op een rijtje.
Plus: het VBS levert kwalitatief hoogstaand werk qua ledenservice, het personeel is top. Het VBS telt 32 aangesloten leden en vormt een zwaargewicht waarnaar geluisterd wordt. Het beschikt ook over veel middelen.
Min: in vergelijking met de uitstekend georganiseerde huisartsgeneeskunde in zuid én noord stond het VBS de laatste jaren stil inzake belangrijke kwesties, “misschien omdat onenigheid troef is.” Er zijn arbitrages die dat niet zijn en er bestaat geen duidelijke richtlijn. En waarom is de VBS-bijdrage niet dezelfde voor alle leden, vooral omdat ze dezelfde vertegenwoordiging hebben in het bestuursorgaan?
Wat betreft het sedatiedebat leeft er een sterk gevoel dat anesthesisten boos zijn (zie andere secties van deze pagina's). Verzoeken om de pediatrische activiteit te verbeteren werden uitgesteld en beperkt. Er waren ook transfers naar andere specialismen.
Bij de nomenclatuurhervorming blijft voor anesthesisten overnachten in het ziekenhuis onvergoed. De permanentievergoeding MIC voor pediaters en gynaecologen is verworven, die voor anesthesisten niet “omdat we zogezegd niets gevraagd hadden.”
“Moeten we VBS-lid blijven of vertrekken? De beslissing is niet onomkeerbaar als we vertrekken: we kunnen op elk moment terugkeren. Of moeten we blijven, en dan maar hopen dat het beter zal gaan? Wie zich als een schaap gedraagt, wordt opgeslokt door de wolf. En daar hebben we genoeg van, dus wordt over de kwestie gestemd op een speciale vergadering binnenkort”, kondigt de voorzitter aan.
