"Er gaan nog altijd meer dokters met pensioen dan er nieuwe dokters afstuderen. Ziekenhuisartsen kunnen niet langer blijven werken met zulke tekorten die leiden tot minder bedden en zorguitstel. We moeten dus dringend investeren in de aantrekkelijkheid en het behoud van zorgpersoneel, met verpleegkundigen, verplegers en technologen. Dat moeten in het akkoord van de volgende regering."
De kwestie van de subquota staat centraal. "We bereiden ons voor op jaren waarin er veel minder nieuwe gespecialiseerde assistenten in opleiding in ziekenhuizen zullen instromen. Politici zijn zich hier totaal niet van bewust. Zelfs als de verblijfsduur afneemt en er steeds meer daghospitalisaties zijn, zal de situatie meer dan kritiek blijven. Het gaat om een geheime strategie: naar minder artsen gaan, wat leidt tot de sluiting van sommige ziekenhuizen (in slechte financiële gezondheid). Het is natuurlijk belangrijk om meer huisartsen te hebben dan voorheen, maar we kunnen geen zorg leveren zonder specialisten. Er kan geen zorg zijn zonder zorgverleners!"
Dr. Fonck (Les Engagés) benadrukt ook het belang van een Pax hospitalia op budgettair niveau: "Het klopt dat nomenclatuur- en financieringshervormingen op zich laten wachten (2025-2026 of later), maar in afwachting moeten we stoppen met maatregelen die een negatieve impact hebben op ziekenhuisbudgetten (zoals besparingen op dialyse, radiologie, enz.). Welk land heeft bijvoorbeeld het minste aantal MRI-scanners per miljoen inwoners? België! Door ministeriële beslissingen."
"Duitsland heeft er drie keer zoveel. Er is dringend behoefte aan meer MRI's voor patiënten, want de wachttijden voor niet-spoedeisende hulp zijn erg lang."
"Ik wil er ook op wijzen dat radiologie en dialyse in de meeste ziekenhuizen gebruikt worden om de rest van het ziekenhuis te financieren, zoals geriatrie en pediatrie. Zij zitten met een ongunstige nomenclatuur... die ook hervormd zal moeten worden".
Laatste reacties
marc brosens
08 januari 2024In heel deze discussie vergeet men telkens dat één van de belangrijkste uitgangspunten voor het beogen van ziekenhuisnetwerken het afbouwen van 8.000 tot 12.000 ziekenhuisbedden is. Het voorstel is van Maggie Deblock. De weg ernaartoe is dankzij F. VDB. desastreus. In plaats van te wachten met tot het een totaalpakket ( nieuwe nomenclatuur, nieuwe terugbetalings tarieven, nieuwe ziekenhuis financiering, nieuwe normeringen…) uitgewerkt is, worden nu de afzonderlijke poten van de ziekenhuis financiering onder uit gehaald waardoor de ganse gezondheidszorg instort. VDB is verblind door zijn ideologie en besparingen. Patiënten zijn bijzaak en de artsen kop van jut. Het spijtige is dat als het systeem, dankzij zijn betweterigheid, gezonken zal zijn, hij zijn handen afgetrokken zal hebben van zijn wanbeheer, zeggende dat de fout weer bij de artsen ligt. Après moi le déluge.