De Nobelprijs voor Geneeskunde gaat dit jaar naar de Brit Michael Houghton en de Amerikanen Harvey J. Alter en Charles M. Rice voor de ontdekking van het hepatitis C-virus. Het werk van de drie laureaten heeft geleid tot nieuwe diagnosetechnieken en behandelmethoden, zo meldt het Nobelprijscomité.

Het hepatitis C-virus (HCV) werd in 1989 ontdekt maar het onderzoek ernaar was al sinds de jaren zeventig aan de gang. De drie mannen werken aan verschillende universiteiten en deden onafhankelijk van elkaar onderzoek naar het virus. De winnaars werden kort voor de officiële bekendmaking gebeld door voorzitter Thomas Perlmann. Die kon alleen Alter en Rice bereiken. "Ze waren verbaasd maar bijzonder gelukkig", zo luidt het.

 "Door het onderzoek van de artsen zijn bloedtesten mogelijk geworden en zijn er miljoenen levens gered", aldus het comité.

Revolutionaire behandeling

"Aan het eind van de jaren zeventig identificeerde Harvey Alter een mysterieuze hepatitische contaminatie bij bloedtransfusies, die noch hepatitis A noch hepatitis B kon zijn", aldus het comité. "In 1989 ontdekte Michael Houghton met zijn team de genetische sequentie van het virus. Charles Rice bracht dan weer in kaart hoe het virus zich voortplant, wat rond 2010 leidde tot een revolutionaire behandeling."

Wereldwijd raken jaarlijks 70 miljoen mensen geïnfecteerd door hepatitis C, en overlijden nog steeds 400.000 mensen aan de gevolgen van een infectie met hepatitis C.

Hepatitis C is een ziekte die erg traag evolueert. De symptomen ontstaan soms pas 10 tot 20 jaar na de infectie. Het belangrijkste symptoom is overdreven vermoeidheid. Het virus wordt voornamelijk overgedragen via bloed en besmette bloedproducten. Tegenwoordig kan het virus behandeld worden met bijvoorbeeld antivirale medicatie.

In België zijn naar schatting tussen 65.000 en 90.000 personen besmet met het hepatitis C-virus.