In eerste aanleg veroordeelde het Hof het UZ Luik in een zaak omtrent 'uitbuiting' van een ASO. Een zaak met precedentwaarde. Het UZ Luik neemt akte van de beslissing en bestudeert het vonnis, om eerstdaags te beslissen of het beroep aantekent.
Het UZ Luik werd veroordeeld om de achterstallige vergoeding terug te betalen en moet ook een morele schadevergoeding uitkeren aan de ASO. "We bestuderen het vonnis en de kosten van een nieuwe procedure. Eerstdaags maken we bekend of we beroep aantekenen", luidt de eerste reactie.
Het gerecht gaf Sélim Sid, de ASO in kwestie, gelijk. Hij werkte als assistent hematologie voor het ziekenhuis en presteerde een groot aantal overuren tijdens zijn opleiding. Die wilde hij uitbetaald zien.
Wettelijk mag de assistent hooguit 48u/week presteren behalve uitzonderlijk voor wachtdiensten en op voorwaarde dat de assistent ermee instemt. Dat was bij hem niet het geval: hij weigerde dat contract te tekenen als enige van zijn lichting. Hij vond namelijk dat hij onder druk stond van zijn hiërarchische oversten.
Het UZ verduidelijkt dat de 8.396 euro achterstallen teruggaan op "het verschil tussen het bedrag voor de overuren van een assistent die de conventie tekende (10,28 €/u) en een assistent die weigert te tekenen (7,50 €/u)." Vanaf het begin zou het UZ Luik de assistent hebben voorgesteld om deze regularisatie te betalen en tijdens de gerechtelijke procedure zelfs de morele schadevergoeding.
Het UZ Luik voegt er nog aan toe dat de basisvergoeding voor assistenten bij hen "hoger ligt dan in andere instelllngen."
