Chris M. (53), de zogenaamde ozondokter uit Rotselaar, moet zich dinsdag voor de correctionele rechtbank van Leuven verantwoorden voor vermeende dopingpraktijken. Twintig sporters uit zes disciplines behoorden tot zijn klanten. Hij behandelde hen gedurende vier jaar onder meer met ozontherapie.

Chris M. werd gedagvaard wegens vermeende inbreuken op artikels van het antidopingdecreet van 25 mei 2012. Dat is de opvolger van het decreet van 13 juli 2007 over medisch en ethisch verantwoorde sportbeoefening. De dokter wordt ervan beschuldigd dat hij verboden stoffen en methodes heeft toegediend aan sporters tussen 7 januari 2009 en 2 januari 2013.

De beschuldiging wordt onderverdeeld in drie categorieën. De eerste verboden dopingpraktijk is het toedienen van ozon. Het gaat om afname, manipulatie en het opnieuw toedienen van een hoeveelheid bloed in de bloedsomloop. De arts zou de ozontherapie gebruikt hebben bij dertien sporters.

De tweede verboden dopingpraktijk gaat over het toedienen van injecties met een ijzerpreparaat, Revitorgan en aminozuurinfusen (Vaminolact). Ook in dit luik wordt melding gemaakt van dertien sporters. Een derde aantijging is dat Chris M. twaalf sporters heeft aangemoedigd, bijgestaan en geholpen in het kader van overtredingen op de antidopingregels.

Nogal wat sporters worden in meer dan één categorie vermeld. Op de klantenlijst van de dokter prijken in het totaal twintig namen uit de disciplines wielrennen, veldrijden, triatlon, autosport, atletiek en mountainbiking. Het gaat om acht wielrenners (onder wie twee vrouwen), zeven veldrijders, twee triatleten, één atleet, één racepiloot en één mountainbiker.

De meest bekende namen zijn de wielrenners Greg Van Avermaet, Ben Hermans en Kevin Hulsmans, de veldrijders Bart Wellens, Tom Meeusen en Vincent Baestaens en triatleet Bert Jammaer. Ook de op 5 juli 2012 plots overleden coureur Rob Goris werkte met dokter M.

Het parket verzamelde gedetailleerde informatie over de toediening van producten bij elke sporter, inclusief de tijdstippen. Zo raadde de dokter op 27 maart 2012 Greg Van Avermaet aan om cortisone te gebruiken zo dicht mogelijk bij de Ronde van Vlaanderen. Op 31 mei 2012 meldde de dokter aan Van Avermaet dat hij inspuitingen met Ferrlecit intraveneus moest nemen en op 1 december 2012 was het advies aan de toen nog toprenner in wording om inspuitingen te doen met procaïne of xylocaïne te mengen met serocytols.

De contacten tussen Chris M. en zijn klanten vonden vaak plaats op cruciale momenten in het seizoen. Zo adviseerde hij Tom Meeusen injecties in de aanloop naar het wereldkampioenschap veldrijden op 29 januari 2012. Bij zijn collega Bart Wellens was dat eind november 2009, in een drukke crossperiode. Kevin Hulsmans en Ben Hermans kregen adviezen voor ozontherapie en injecties met het oog op aankomende wedstrijden in het voorjaar van 2011 en 2012.

Het parket van Leuven heeft jarenlang gewerkt aan de vervolging van de arts. Het proces werd ingeleid op 14 maart van dit jaar maar op verzoek van de verdediging uitgesteld tot 10 oktober. Van de cliënten van de dokter werd niemand gedagvaard. Opvallend is dat een van hen zich burgerlijke partij stelt. Het gaat om autoracer Bert Longin.

Aan de vooravond van het proces rijzen twee vragen. Komt Chris M. naar zijn proces of komt hij niet? In maart kwam hij niet opdagen op de inleidende zitting en liet zich vertegenwoordigen door zijn twee raadsmannen. De arts heeft altijd zijn onschuld uitgeschreeuwd. Hij ging niet akkoord met een voorstel van het parket voor een minnelijke schikking. Dus kan hij dinsdag met opgeheven hoofd het Leuvense gerechtsgebouw betreden om zijn gelijk te komen halen. Zijn advocaten gaan voor niets minder.

Tweede vraag is of het proces achter gesloten deuren plaatsvindt. De topadvocaten Toon Muysewinkel en Pascal Nelissen Grade willen het publiek en vooral de media uit de rechtszaal weren. "Wij vragen om de behandeling achter gesloten deuren te laten plaatsvinden", zegt Nelissen Grade. "Wij vinden dat het dossier al meer dan voldoende gepleit werd in de media. Op internet staan tientallen persartikels over onze cliënt."

Een zitting achter gesloten deuren is uitdrukkelijk in de wet bepaald in drie gevallen: voor slachtoffers van bepaalde seksuele misdrijven, in het belang van een minderjarige of wanneer de bescherming van het privéleven dat vereist. Dat lijkt in dit dossier niet aan de orde. "Het Europees Hof laat enkele afwijkingen toe", stelt Nelissen Grade. Drie rechters moeten dinsdag in een tussenvonnis beslissen of de argumenten van de verdediging voldoende juridisch gewicht hebben om tot gesloten deuren over te gaan.