Dr. Philippe Devos (Bvas), voorzitter van de medische raad CHC Luik, vertolkte het buikgevoel van de specialisten op de VBS-studiedag en focuste zich op de gespecialiseerde geneeskunde van morgen. Met als drijfveer voor de hervorming dat de huidige financiering niet transparant is voor het brede publiek, en de nomenclatuur nu aanleiding is voor een broederstrijd.
“Die situatie wordt onleefbaar voor artsensyndicaten. Soms loopt de vertraging tegenover het buitenland op tot vijf jaar als we innoverende technieken willen invoeren. Denk aan trombectomie.”
De ongezonde afhankelijkheid van het volume medische prestaties voor het ziekenhuisbudget, met druk op artsen, is alom bekend en werd door dr. Devos nog eens geschetst, met alle ongewenste neveneffecten.
Welke richting moeten we dan uit? Naar een juist, transparant salaris dat ook niet-patiëntentijd omvat, dat een internationale vergelijking kan doorstaan, met financiering van extra kosten voor innovatie, maar ook zonder aberraties: “Een psycholoog verdient nu 110 euro per uur”, aldus dr. Devos. Hij hamerde tevens op de afschaffing van de afdrachten en de integratie van noodzakelijke forfaits zoals voor wachten, management van een dienst, enzomeer.
Marges
“Het venijn”, waarschuwde hij, “zit in de staart van de hervorming. “Wat als nadien blijkt dat her en der een deficit opduikt in het nieuwe systeem? Wie betaalt dan het verschil als een supplementenverbod van kracht is? Wie financiert een duurzame transitie? Dokter Devos hamerde op de blijvende noodzaak aan marges.
“Het kostendeel wordt een oorlogszone tussen het ziekenhuis en de arts. Hoe zullen we het toekennen? Per medische dienst? Maken we een grote pot? Wie beslist: elke dienst zelf, de medische raad, het cobeheer ziekenhuis en medische raad? Als de medische raad beslist, zal die veel meer verantwoordelijkheid moeten hebben en representatief en evenwichting samengesteld moeten zijn. Met de nodige financiële steun voor de voorzitter van de medische raad…” Nog vele vragen dus die beantwoord moeten worden. “Kunnen verzekeraars trouwens het interdisciplinaire risico niet vergelijken op basis van hun gegevens die men niet in twijfel kan trekken?”, opperde dr. Devos met een doordenker. Met daarbij nog deze kritiek: “Deze nomenclatuur houdt geen rekening met anciënniteit of naamsbekendheid van de arts. En evenmin met onaangepaste eisen van de patiënt…”
> “Is specialist nog noodzakelijke tool om ziekenhuis te laten draaien?” (Dr. Demeere)
> Frank Vandenbroucke: “Deze hervorming is existentieel voor artsen”