Het wetsvoorstel tot wijziging van diverse bepalingen bevat een passage over patiënten met een ernstige psychiatrische aandoening. Die zouden het statuut van chronische aandoening en het recht op een chronisch forfait krijgen, maar daarvoor was wel eerst een kostenberekening gevraagd aan het Rekenhof. Die berekening is er nu.

De personen met het statuut chronische aandoening genieten automatisch de volgende voordelen zoals derdebetalersregeling bij (tand-arts en een verlaagd plafond maximumfactuur (-112,62 euro). 

De voordelen die met de forfaitaire vergoeding gepaard gaan, bedragen meerdere honderden euro's. Het forfait wordt vastgelegd op 350,35 euro per jaar. Naargelang de afhankelijkheidssituatie wordt de vergoeding verhoogd met 50 of 100% en bedraagt ze dus 525,53 euro of 700,73 euro. 

Raming

Het Rekenhof kan geen exacte schatting van de meerkost maken omdat de doelgroep niet nauwkeurig te identificeren is, maar het besluit: de maatregel in verband met de maximumfactuur zou een impact van maximaal 16,9 miljoen euro hebben en die voor de forfaitaire vergoeding een impact van maximaal 52,8 miljoen euro.

Het Rekenhof meent dat de goedkeuring van het wetsvoorstel de verzekering voor geneeskundige verzorging in totaal maximaal 69,7 miljoen euro extra kan kosten. Het benadrukt echter dat dit waarschijnlijk een overschatting is. Niet alle personen in de doelgroep zouden immers noodzakelijkerwijs een diagnose door een psychiater vragen onder de in de wet bepaalde voorwaarden. Bovendien zou niet iedereen noodzakelijkerwijs gedurende minstens zes maanden een behandeling met toestemming van de adviserend arts volgen.